นั่งริมเลรับลมหนาวกาย บนหาดทรายที่แสนสวยงาม
ตะวันตกดินสิ้นแสงอร่าม ยามค่ำคืนพี่เห็นแสงไฟในทะเล
พี่ยังจำคำมั่นสัญญา น้องบอกว่าจะอยู่เคียงกัน
เอ่ยคำมั่นรำพึงรำพัน ใต้เงาแสงจันทร์พี่จำได้ดี
แต่วันนี้ไม่มีน้องนั่งเคียงข้าง
ความคิดถึงของพี่เดินทางไปถึงเธอหม้าย
ทะเลยังมีท้องฟ้าอยู่เคียงข้าง
ดวงจันทร์ไม่เคยอ้างว้างเพราะมีแสงดาว
ปูลมมันวิ่งหาคู่บนหาดทรายขาว
ตัวพี่บ่าวต้องทนนั่งเศร้าอยู่คนเดียว
เธอคงลืมแล้วหนุ่มชาวเล
ไปเทหัวใจให้หนุ่มเมืองกรุง
ได้นุ่งยีนส์แล้วลืมผ้าถุง
ลืมอวนกุ้งที่เราเคยสาวขึ้นเรือ
แต่วันนี้ไม่มีน้องนั่งเคียงข้าง
ความคิดถึงของพี่เดินทางไปถึงเธอหม้าย
ทะเลยังมีท้องฟ้าอยู่เคียงข้าง
ดวงจันทร์ไม่เคยอ้างว้างเพราะมีแสงดาว
ปูลมมันวิ่งหาคู่บนหาดทรายขาว
ตัวพี่บ่าวต้องทนนั่งเศร้าอยู่คนเดียว
เธอคงลืมแล้วหนุ่มชาวเล
ไปเทหัวใจให้หนุ่มเมืองกรุง
ได้นุ่งยีนส์แล้วลืมผ้าถุง
ลืมอวนกุ้งที่เราเคยสาวขึ้นเรือ
ลืมหมดแล้ว ลืมหมดแล้ว
ลืม เธอลืมหนุ่มชาวเล